Dit gekroonde zilveren hart, doorboord met vergulde pijlen, is 7,5 centimeter groot. Het is een kleinood, van een aanstaande bruidegom voor zijn beoogde bruid. Niet voor Jan-met-de-pet, maar voor de puissant rijken. Op het hart is een spreuk gegraveerd die luidt ‘De liefde maeckt het paeren soet, als trouwheyt liefde blijken doet’. Alles leuk en aardig met de verliefdheid, maar er moet wel trouw bij komen kijken. Op de achterkant staat dan ook ‘Liefde ist begin, dat alles gaet te boven. Want waer geen liefde is, daer kan men Godt niet loven’.
Dat klinkt minder gepassioneerd, en dat is ook precies de bedoeling: het gaat uiteindelijk niet om de passionele liefde, maar om onwankelbare huwelijksliefde waar een gezin uit voortkomt. Niet voor niets laat de afbeelding op de achterkant een moeder zien met een baby in een wieg. Kinderen zijn het doel in de zeventiende eeuw, om de familienaam en het familiekapitaal veilig te stellen. Het is dus niet de bedoeling dat jongelui van hun lief zomaar hun levenspartner wensen te maken. Duco Martena van Burmania en Edwer van Juckema ervaren de woede van hun familie als zij samen ‘te bedde gaan’, dus passie boven huwelijkspolitiek laten gaan. Het huwelijk is een zakelijke overeenkomst, bij voorkeur met bestendige liefde tot gevolg.
