De oudste stad van Friesland, dat is Staveren. Een naam die op middeleeuwse kaarten vaak eenzaam in een grote lege omgeving staat te pronken. Zo'n stad moet toch wel wat voorstellen, zou je denken.

Het is maar goed dat het befaamde bronzen beeld van ús mem in Leeuwarden op een sokkel staat, dan lijkt deze oer-Friese koe nog een beetje imposant. Ze is eigenlijk maar een kleintje. Zulk praat moest je begin jaren vijftig, toen over de vorm van het beeld werd nagedacht, niet hebben.

Een opvallend, oud kunstwerk uit de Koninklijke Bibliotheek siert het mei-nummer van Fryslân. De maker van de gouache in het liber amicorum van Juw van Harinxma uit 1625 zou wel vreemd opkijken als hij zijn werk terugziet op een tijdschriftomslag met als thema-titel "Seks".

De maarteditie van Fryslân gaat over wateroverlast. Dat is een "eeuwig" actueel thema in Friesland. Ga maar na: het langste stuk buitengrens is water, tot de aanleg van de Afsluitdijk (eigenlijk 'Afsluitdam') zout water. En dan heeft de Friese bodem ook nog een onhandig reliëf.

Het nieuwe nummer van Fryslân heeft een thema dat vandaag de dag velen aanspreekt: drank, en dan met name misbruik daarvan. De artikelen zijn historisch, niet alleen omdat Fryslân een historisch blad is maar ook door het volkomen andere karakter van het drankprobleem in met name de 19de eeuw, vergeleken met tegenwoordig.

Onze voorouders waren lang niet zo degelijk als wij denken. Spil- en speculatiezucht waren ondeugden die onder de gegoede Nederlanders wijdverbreid waren. De Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, een ideële instelling, begon in de 19de eeuw met het propageren van het sparen en richtte daarvoor spaarbanken op.