De Friese 'kriten' zijn het anker voor Friezen buiten Friesland. Zo blijft er een band met de Friese taal en cultuur. Want Friesland blijft in hun hart, waar Friezen ook gaan. Met de viering van het eeuwfeest staat It Frysk Boun om Utens, de overkoepelende organisatie van de kriten, stil bij ontmoeting, inspiratie en vermaak.

Aan het Stadhouderlijk Hof ten tijde van stadhouder Willem Frederik van Nassau-Dietz at bijna iedereen witbrood. Maar de turfdrager, schotelwasser en keukenjongen aten tarwebrood. Medelijden was niet nodig, want de armen moesten het met roggebrood doen. De stadhouder gebruikte eten en drinken niet alleen om te laten zien tot welke klasse hij behoorde, hij zette peren en wijn ook in als politiek wapen.

In het Fries Landbouwmuseum is nog tot 1 november de expositie ‘De schilders van het Friese land’ te zien, met schilderijen waarin de Friese boer, zijn werk, het landschap, zijn vee en de bedrijfsgebouwen worden belicht door kunstenaars. Samensteller Henk Dijkstra maakte speciaal voor Fryslân een overzicht van ‘bijvangsten’, ofwel werk waarvoor geen plek was, zoals kunst in de openbare ruimte, of wat niet exposabel was.

Sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw verloor Friesland haar dorpsdokters. Huisartsen in kleine gemeenschappen, niet zelden met apotheek aan huis, die 24 uur per dag, zeven dagen per week klaarstonden voor hun patiënten. Stapsgewijs werden ze vervangen door groepspraktijken in middelgrote dorpen met – veelal parttime werkende – artsen. Oud-huisarts Jan de Haan in Wolvega, die het bracht tot hoogleraar huisartsengeneeskunde schreef een boek over zijn carrière als dokter ‘dicht bij de mensen’.